Jarmuż (ang. kale) zwany kapustą liściastą jest jedną z najstarszych form roślin kapustnych. Ceniony w starożytności, niedoceniany w 20 wieku, dziś coraz bardziej zyskuje na popularności. Z jarmużu, poprzez krzyżowanie z innymi odmianami, uzyskano między innymi popularną kapustę głowiastą. "Dziadek" jarmuż bije na głowę popularne odmiany kapusty pod względem zawartości witamin, składników mineralnych, jak również żywotności. Ma zdecydowanie mniejsze wymagania i jest mniej podatny na choroby niż inne warzywa kapustne.
Jarmuż to wyjątkowo bogate źródło chlorofilu, błonnika, witamin A, B1, B2, C, E, K i składników mineralnych (wapnia, żelaza, potasu, magnezu, manganu) i jednocześnie bardzo mało kalorii. W porównaniu do kapusty zawiera kilkadziesiąt razy więcej witaminy A oraz 3 do 5 raza więcej wapnia i żelaza. Ponadto zawiera flawonoidy i związki siarki o działaniu przeciwnowotworowym, przeciwutleniacze pomocne przy zapobieganiu procesom starzenia, czy polisacharydy i polifenole używane w leczeniu alergii.
Oprócz niezwykłych walorów zdrowotnych, dzięki ciekawej fakturze liści oraz przebarwianiu liści niektórych odmian na różne jaskrawe kolory, jarmuż znany jest również jako roślina ozdobna (kapusta ozdobna). Używany do ozdoby dań, stołów czy też jako element dekoracyjny ogrodów. Kolorowe odmiany również nadają się do jedzenia.
W smaku podobny do kapusty. Po pierwszych przymrozkach liście nabierają bardziej słodkiego smaku. Tradycyjny składnik holenderskich, portugalskich (podstawowy składnik narodowej zupy caldo verde) i brazylijskich potraw, popularny w Niemczech. W południowo-wschodniej Afryce gotowany z kokosowym mlekiem i orzeszkami ziemnymi jako dodatek do ryżu lub kaszy kukurydzianej. Doskonały surowiec do sałatek, podawany na ciepło jak szpinak. W Japonii sok z jarmużu jest znany jako aojiru.
 |
Aojiru (int.kateigaho.com)
|
Aojiru ma młodą historię. W czasie drugiej wojny światowej w Japonii panowała bieda i głód. W trosce o zdrowie swojej rodziny, japoński lekarz wojskowy Niro Endo postanowił dodawać do skromnej, rodzinnej diety zielone liście rzodkwi i innych warzyw, które były traktowane wtedy jako odpadki. Zauważywszy dobre skutki, Niro zaczął eksperymentować z sokami z zielonych liści różnych warzyw i zbóż. Wkrótce terapie zielonymi sokami okazały się skuteczne i najprawdopodobniej ratujące życie w przypadku choroby jego syna i żony. Jakiś czas później Niro odkrył, że najbardziej wartościowym składnikiem soków jakiego użył, był jarmuż.
W latach 80-tych pewien właściciel japońskiej firmy z branży spożywczej dzięki regularnemu piciu aojiru odzyskał zdrowie po udarze. Jego firma rozpoczęła produkcję aojiru i dziś jest to w Japonii bardzo popularny suplement w formie proszku lub soku o renomie cudownego napoju. Stosowany m.in. jako regenerujące źródło antyoksydantów, w przypadkach alergii, cukrzycy, chorób układu pokarmowego (wrzody żołądka i dwunastnicy), również w kosmetyce. Trwają naukowe badania nad zastosowaniem aojiru w leczeniu wielu chorób, wykazano już działanie przeciwnowotworowe, antywrzodowe, zapobiegające starzeniu się skóry.
Niro opublikował około 40 artykułów i książek na temat zastosowania różnego rodzaju aojiru. Dożył 92 lat. Jego syn Jiro jest kontynuatorem jego badań. Codziennie rano zrywa 10 świeżych liści i w celach profilaktycznych wypija 90 mililitrów świeżego soku [1].
Sebastian Kmiecik
Źródła:
[1] Aojiru - Can a glass of tree kale a day keep the doctor away? Kateigaho International Edition. 2005 Spring, [2] Wikipedia
Nie wiedziałam że jarmuż jest taki doskonały,przyznam się że nie miałam jeszcze z nim do czynienia.Będę musiała to nadrobić:)
OdpowiedzUsuńnic już nie rozumiem w innym artykule przeczytałam że jest zdrowy ale nadmiar nie jest wskazany dla osób które mają zbyt gęstą krew z wiadomych powodów gdyż ja jeszcze bardziej zagęszcza.Mam babcię z tym problemem ,wobec tego mam pytanie czy może pić codziennie szkl.soku
OdpowiedzUsuńSzklanka soku z jarmużu to raczej zbyt duża dawka, lepiej pić mniejsze ilości ale za to REGULARNIE. Wydaje mi się, że warto się wzorować na tym co robi ekspert od soku z jarmużu który, jak wspomniane powyższym tekście: "codziennie rano zrywa 10 świeżych liści i w celach profilaktycznych wypija 90 mililitrów świeżego soku". Sok można mieszać z wodą lub z innymi warzywami podczas miksowania. Co do przeciwwskazań: nie spotkałem się z takimi, regularne picie soku z jarmużu raczej nie zaszkodzi.
OdpowiedzUsuń